Yeşil Cami

Yeşil Cami, taç kapısının üzerindeki celî sülüs yazılı üç satırlı kitabesinde belirtildiği üzere, Sultan I. Mehmed (Çelebi) tarafından 1419-1420 yılları arasında yaptırılmıştır. Yapının mimarı Hacı İvaz Paşa’dır.

Cami, 1402 Ankara Savaşı mağlubiyeti sonrasında 11 yıl süren “Fetret Dönemi” ardından adeta Osmanlı Devleti’nin yeniden doğuşunu sembolize etmektedir.

“⊥”  plânlı (tabhâneli, zâviyeli) camilerden olan yapı,  simetrik bir plana sahiptir.  Camide, son cemaat yeri yoktur. Giriş cephesinde görülen kemer üzengilerinden, beş bölmeli bir son cemaat yerinin tasarlandığı anlaşılmaktadır. Tarihi kaynaklarda inşa edilememe nedeni Sultan I. Mehmed’in ani ölümü ile ilişkilendirilmektedir. Görkemli bir taç kapıdan girilen camide, giriş sofasının alt katının iki yanında, çapraz tonozlu odalar (saray mahfilleri) bulunmaktadır. Giriş sofasının sağ ve solundaki merdivenlerle hünkâr mahfili ve dairelerin yer aldığı üst kata çıkılmaktadır. İki büyük kubbe ile örtülü asıl ibadet mekânına giriş bir geçiş koridoru ile sağlanmaktadır. Geçiş koridorunun iki yanında yer alan ve çinilerle kaplı müezzin mahfili olarak kullanılan bölümlere, merkezi mekândan ulaşılmaktadır.  Ayrıca merkezi mekânın doğu-batı yönünde dilimli kubbeli yan eyvanlar ve bu eyvanlara bitişik merkezi mekândan bir kapı ile girilen odalar yer alır. Kubbe ile örtülü odalarda alçıdan ocak ve dolaplar bulunmaktadır. Yapıda mihrap nişi ve minberin bulunduğu mekâna ise merkezi mekândan basamaklarla çıkılmaktadır.

Yeşil Cami, dış cephesindeki yazı, geometrik ve bitkisel motiflerle süslenen pencereleri, taç kapısı, içinde görülen kalem işi ve çini ağırlıklı süslemelerin kompozisyonlarındaki uyumu ile kusursuz bir ustalığın eseri olup, ustalarının isimlerinin yazılı olduğu kitabelerin yer aldığı nadir örneklerdendir.

Cami, 2010-2012 yılları arasında Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından restore edilmiştir.