Çorapçılık

Tarih boyunca insanların giyinme, soğuktan korunma, kendini ifade etme amacıyla giydikleri çoraplar, Bursa’da ekonomik bir faaliyete dönüşerek nesiller boyu sürdürülen bir uğraş olarak karşımıza çıkmaktadır. Malzemesi yün, pamuk veya naylon iplik olan çorapları örerken “iğ” adı verilen beş küçük şiş kullanılmaktadır. Çoraplar, ilmek sayılarına göre sınıflandırılmaktadır; 18 ilmek erkek çorabı, 15 veya 16 ilmek kadın çorabı, 12 ilmek çocuk yada bebek çorabı örülüyor. Ayrıca 15 – 16 ilmek ile bileğe kadar örülen çetik adı verilen patikler, genç kızların çeyizi ve günlük kullanım için örülmektedir. Satış amaçlı örülen çoraplarda sadece burun ve topuk kısmında kullanılan zenne deseni ile eğrelti, sardunya, bademiçi, mantar, mısır, elmagöbeği, papatya, küpeli, yonca, menekşe kazayağı, kelebek ile örmesi zor olduğu için kanser adı verilen motifler kullanılmaktadır. Genç yaşlı, çocuk, gelin veya statüye göre renkleri ve motifleri değişen çoraplar, genç kızların çeyizi için çok renkli ve çok desenli örülmektedir. Aile büyükleri tarafından örülen çorapların manevi değeri vardır. Bursa’nın Karacabey İlçesine bağlı Yenikaraağaç köyü kadın ve erkeklerin birlikte çorap örmesi nedeniyle çorapçı köy olarak bilinmektedir.